Ιδιωτεια

Ιδιωτεία η [iδiotía] (ψυχιατρ.) πλήρης διανοητική ανεπάρκεια· ηλιθιότητα, βλακεία. [λόγ. < αρχ. ἰδιωτεία `ιδιωτική ζωή μακριά από δημόσια απασχόληση, έλλειψη μόρφωσης΄ κατά τη σημ. του ιδιώτης, σημδ. γαλλ. idiotie < idiot = ιδιώτης]

"Φυσει μεν εστιν ανθρωποs ζωϊον πολιτικον."
... που λεει και ο Αριστοτεληs.

"Ο Αριστοτέλης χρησιμοποίησε τoν όρο “ιδιωτικός” για να περιγράψει τις προσωπικές υποθέσεις των πολιτών σε αντιδιαστολή με τον όρο “πολιτικός” που αναφερόταν στα ζητήματα του δήμου. Στην αρχαία Αθήνα σημαντικότερη αποστολή της Πολιτείας ήταν η μετατροπή των ιδιωτών σε πολίτες που συμμετέχουν στα κοινά, ενώ η ιδιωτεία θεωρούταν ως μία φυσική ιδιότητα την οποία διαθέτουν όλοι από τη φύση τους, ενώ η ιδιότητα του πολίτη αποτελεί επίκτητο χαρακτηριστικό που αποκτάται και διαμορφώνεται μέσω της παιδείας. Συνεπώς αυτός που παρέμενε “ιδιώτης” θεωρούταν αμόρφωτος, εξ ου και η χρήση της λέξης “ιδιώτης” με την βαρβαρικη έννοια του “ηλίθιος” (idiot)."

... μεσω τηs ΠΑΙΔΕΙΑΣ!